مصر حبيبتى حتى النخاع

بَحِبِّكْ يا مصرْ ..وبعشقْ
ترابكْ .

وألِفْ المداينْ ..وأرْجعْ لبابِكْ .

وأحِسْ بكيانى
..وكرامتى فْ رحابِكْ .

يقولوا فقيره ..يقولوا أسيره ..

بشوفِكْ
أميره ..وأحبِّكْ يا مصرْ .

...بحبِّكْ ملايه .. ومنديلْ بِقُويا .

مقالبْ
من أختى .. وغتَاته مْنْ أخويا .

ودعوه مِنْ أمى .. تنسينى همِّى
..

وحِكْمَه مْنْ أبويا.

وأحبِّكْ صبيِّه .. على البحرْ
جايَّه ..

فى ساعةْ عصَارى .

ونسمه قُبَالْها .. تطيَّرْ فى
شالْها ..

تبَيِّنْ جمالها .. وتِرجعْ تدارى .

وأحبِّكْ
مراكبْ .. تعدِّى إللِّى راكبْ ..

لبرْ الأمانْ .

يدوبْ
جوَّا نيلكْ .. ويعطشْ يجيلكْ ..

يقولكْ كمانْ .

وأقابلِكْ
ببُوسه .. فى زفِّةْ عروسه ..

ولَمَّه فى بيتنا ..

مع ولادْ
حارتْنا ..

تدُقْ المزاهرْ .. ترُدْ المزامرْ ..

تزَغْردْ
جارتْنا .

نهلِّلْ .. نغنى ..

وحلمْ التمنِّى ..

ينورْ
ليليتنا .

وأحبِّك زياره لبيتْ عمْ سيدْ ..

ده أصله فقير
مِشْ حيقْدرْ يعَيِّدْ ..

نعَيِّدْ عليه .. نفرَّحْ عنِيهْ ..

ويدعيلْنا
دعوه بمليونْ جنيه .

فى أرضِكْ يحِسْ الغريبْ إنُّه مصرى ..

وإحنا
الأجانبْ .

ويلْقَى الرعايهْ .. ويلْقَى الحمايهْ ..

على
كلْ جانبْ .

ويمشى ف ربوعِكْ .. ويشبعْ بجوعِكْ ..

ويعملْ
مصايبْ .

ويرحلْ وينسى .. جِميلِكْ ويقْسَى ..

ويطْلَعْ
يعايبْ .

ويرْجعْ تسامْحى .. يا ساكنه فْ ملامحى ..

يا سِتْ
الحبايبْ .

ولادِكْ بَنُوكى .. بروحْهُمْ فَدُوكى ..

ويِشْهدْ
عليهمْ ترابكْ فى سينا .

ومنهُمْ باعوكى .. عشانْ الشِيروكِى ..

وفيلَّا
فْ مارينا .

يعيشوا فى خيرِكْ .. ويدُّوهْ لغيركْ ..

ولادْ
اللَّذِينا .

ولوْ جارْ زمانْهمْ .. يعودُوا لْمكانهمْ ..

يلاقوا
السَكينَهْ .

وتِنْسِى جحودْهمْ .. وتبكى عليهمْ ..

عنيكى
الحزينهْ .

فى أرضكْ سرَحْتْ .. فشَلْتْ ونَجَحْتْ ..

وعشْتْ
بْبساطَهْ .

صاحِبتْ الحمَامْ .. ونِمْتْ فْ سلامْ ..

ولوَْ
عَ البلاطهْ .

تِغَيَّرْ فى شَكلى ..همومى ومشَاكْلى ..

لكِنْ
روحى لأْ .

أعَبَّرْ بغنْوهْ .. وأقولْ نُكتهْ حلوهْ ..

لكِنْ
يأسْ لأْ .

ما طيقْشْ الغَتاتهْ ..

وقلبى المسالمْ ما يعرفْ
شّماتهْ ..

وأقولْ بالتلاتهْ ..
بحبِّكْ .. بحبِّكْ .. بحبِّكْ
.. يا مصر